Jest to XIX- wieczny stelaż w sukni damskiej, który odpowiadał za jej prawidłowe układanie się na ciele oraz odpowiednie prezentowanie się całej kreacji. Stelaż skutecznie krępował ruchy i unieruchamiał sylwetkę. Jego początków upatruje się w epoce wiktoriańskiej, która słynęła z rozłożystych, sztywnych sukien. Krynolina była wytwarzana wówczas z fiszbinów, a następnie z metalu, tworząc pewnego rodzaju klatkę. Miała zastępować halkę i inne warstwy, dzięki czemu kobiety mogły się poczuć swobodniej i bardziej komfortowo w letni dzień. Krynolina nie była jednak idealnym rozwiązaniem. Przysparzała dużo bólu i nie pozwalała na swobodę. Bardzo szybko wyszła z mody, gdyż nie doczekała końca swojego stulecia.
